Trappen op gevoel versus trappen met een hartslagmeter

Enkele dagen geleden Ik ontmoette een goede vriend fietsen door de wegen van Huesca. Ik was hem uit het oog verloren sinds hij een paar jaar in Barcelona ging wonen, dus we maken van de gelegenheid gebruik om bij te praten en we praatten een beetje over alles: familie, werk, het oplossen van het land en natuurlijk onze gemeenschappelijke passie, namelijk fietsen.

Hij deed mee aan amateurs, daarna stapte hij over naar duatlon en vervolgens triatlon. Hij vertelde me dat Ik heb mijn fiets al tien jaar niet meer aangeraakt. en hij was verrast toen ik hem vertelde dat ik al twintig jaar niet meer gestopt was met fietsen – het is duidelijk dat niet dagelijks, omdat dagelijkse verantwoordelijkheden mij daarvan weerhouden, maar altijd uren duren zonder dat er iemand is om te trappen...

Gevraagd de reden van zijn vertrek al zoveel jaren: bent u gewond geraakt?

- "Nee nee…Uiteindelijk ben ik verbrand! Ik besef dat zoveel training en zoveel opoffering hebben geen zin. En waarom heb je het niet achtergelaten?

-"Schurft met plezier jeukt niet"

En het ding bleef daar, maar toen ik thuiskwam, begon ik na te denken over zijn vraag.

(plus…)