Fietsersvallen verschijnen steeds vaker op fietspaden en wegen.
De vijandigheid tegenover degenen onder ons die aan wielrennen doen, is opnieuw op de voorgrond getreden. Alsof we nog niet genoeg hadden van de valstrikken in de bergen, helaas al jaren beroemd, is het nu de beurt aan de fietspaden en wegen, zoals we de afgelopen dagen hebben geleerd, met name door een gebeurtenis die plaatsvond in de gemeenschap van Madrid.
Wat willen ze? Het is duidelijk dat het pijn doet. Waar het ons niet duidelijk over is, is of de individuen die zich met deze praktijken bezighouden zich werkelijk bewust zijn van de veroorzaakte ongelukken en de daaruit voortvloeiende gevolgen. De afgelopen jaren hebben we allemaal de wonden aan de nek van velen gezien bikers die tijdens het fietsen door de bergen kabels of prikkeldraad zijn tegengekomen, had je niet gedacht dat in de toekomst zo’n bikers zou het jouw zoon kunnen zijn?
En het lijkt erop dat de 'mode' van valstrikken zich nu verplaatst naar wegen en fietspaden die vooral door wielrenners worden bezocht. Dit is onlangs gebeurd op een bekend fietspad in het zuiden van de regio Gemeenschap van Madrid. Het fietspad is overigens volledig gescheiden van het autoverkeer. Dat wil zeggen dat we door rond te rijden niemand ‘lastig vallen’, wat geen belemmering lijkt te zijn om op verschillende strategische punten langs de route een rij spijkers in de grond te steken, wat lastig te vermijden en gevaarlijk is als je in een groep rijden.
Om nog maar te zwijgen van de steeds vaker gebroken flessen en verspreid glas, toevallig, bij toegangspunten tot de zogenaamde Groene Fietsring die de hoofdstad omringt en wees voorzichtig, het wordt niet alleen bezocht door 'lycra-fans' zoals wij, maar ook door gezinnen en kinderen, vooral in het weekend, met het gevaar dat dit met zich meebrengt. Een omstandigheid waarvoor geen plaats lijkt te zijn in de 'denkende' hoofden die deze gebeurtenissen als het ware begaan.
Wat wel duidelijk is, is dat Met de toename van het fietsen in de afgelopen jaren, of het nu berg-, weg- of stadsverkeer is, is ook de haat tegen fietsers uit bepaalde sectoren van de samenleving gegroeid.. Ze rechtvaardigen zichzelf door te zeggen dat we de paden vernielen, dat we ons niet goed verplaatsen op de weg of dat we de verkeersregels in de stad niet respecteren... gedragingen die in feite terug te vinden zijn binnen de groep fietsers en die volkomen verwerpelijk en rapporteerbaar zijn. Maar dit rechtvaardigt in ieder geval niet dat ze ons via de versnelde route proberen af te maken. Het is alsof we besluiten de auto van de buurman te saboteren, die regelmatig een stopbord overslaat of het zebrapad niet respecteert... dat zou buitenproportioneel zijn, nietwaar?
Kortom, het is een conflict dat moeilijk op te lossen is en dat allereerst melding van de feiten aan de bevoegde autoriteiten vereist. Maar vooral voor a Een langdurig proces van bewustwording en educatie, op alle niveaus, dat erin slaagt het idee uit te bannen dat openbare wegen het exclusieve eigendom van motorvoertuigen zijn. Last but not least: respect en empathie. Jezelf in de schoenen van iemand anders verplaatsen, zoals in alle situaties in het leven, helpt veel.
Auteur: Víctor Marcos, Communicatie en RRSS Fietsvriendelijk
Afbeeldingen: Todomountainbike.net, José Luis Vega, @xavierMTB
